ငယ္ငယ္ကဆရာမ House နဲ႕ Home အေၾကာင္းကိုရွင္းျပေတာ့ေရေရရာရာနားမလည္ခဲ့သလို နည္းနည္းအရြယ္ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္းအဲဒီကြာျခားခ်က္ကိုတိတိက်က်မခံစားတတ္ခဲ့ျပန္ဘူး.....အခုလိုမိသားစုနဲ႔ေ၀းေနတဲ့အခါက်မွပဲ My Home ဆိုတဲ့ကိုယ့္မိသားစုေတြနဲ႔ အတူတူေနထိုင္ခဲ့တဲ့ အိမ္ကေလးရဲ႕ တန္ဖိုးနဲ႕ေလးနက္ျခင္းေတြကိုရင္ထဲက နက္နက္နဲနဲခံစားတတ္လာတယ္.. ဒီခံစားမွဴနဲ႕အတူယွဥ္တြဲပါလာတာက လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြေပါ့....ေႏြးေထြးတဲ့အသိုက္အျမံဳေလးထဲက ေပ်ာ္စရာေန႔ရက္ေတြ..ေဖေဖေမေမတို႕ရဲ႕အႏွိဳင္းမဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြ... ထုတ္ေဖာ္ျပသျခင္းမရွိေပမဲ့ စိတ္ထဲကအလိုလိုသိေနတဲ့ေႏြးေထြးတဲ့ၾကင္နာျခင္းေတြ... အခုေတာ့တမ္း တေနရင္းေပါ့ေလ.... ေနရာသစ္ပတ္၀န္းက်င္သစ္မွာအဆင္ေျပေျပေနထိုင္ေနရျပီး အသစ္အဆန္းေပ်ာ္စရာေတြ ျပည္႕စံုေနေပမဲ႔ လည္းေႏြးေထြးမွဴဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွခံံံစားလို႕မရေတာ့တာအေသအခ်ာပါပဲ.. တစ္ေယာက္တည္းစားရတဲ့ညစာေတြ..ႏွိဳးသူမဲ့တဲ့မနက္ခင္းေတြ ...ွ ဆီးၾကိဳသူမဲ့တဲ့ အိမ္ျပန္ျခင္း ေတြမွာေနသားက်ဖို႕ၾကိဳးစားရင္း ေနာက္ဆုတ္လို႔မရတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ သတိရျခင္းေတြကို ရင္ထဲသိမ္းဆည္းရင္း အနာဂါတ္အိပ္မက္ေတြဆီဦးတည္လို႕ေပါ့...............
No comments:
Post a Comment